E = K x A

In de sociaal-juridische dienstverlening geldt de Wet van Maier: E = K x A. Dat staat voor effectiviteit = kwaliteit x acceptatie. Oftewel: als je als hulpverlener een hele goede oplossing hebt voor je klant maar hij of zij wil er niet aan, dan heb je nog niks. En andersom: als je een waardeloze oplossing hebt waarover de klant dolenthousiast is, dan blijft het resultaat desondanks vrij waardeloos.

Daar moest ik aan denken toen Cock van der Kaay zaterdag op de kandidatendag van GroenLinks Utrecht in zijn interactieve column de aanwezigen vroeg om te kiezen wat het belangrijkst is: de inhoud of strategie en procedure. Toen dacht ik: in de politiek geldt eigenlijk net zoiets. Noem het gemakshalve de Wet van Van der Kaay: politiek resultaat = inhoud x acceptatie. En met acceptatie bedoel ik dan zowel het creëren van draagvlak onder de inwoners van Utrecht als bij andere politieke partijen. Liefst binnen de coalitie (er even van uitgaande dat we daar als GroenLinks in komen), maar als dat niet lukt zeker ook bij de andere partijen in de raad (en zelfs als het binnen de coalitie wel lukt: want hoe groter draagvlak, hoe beter).

Uit de formule valt op te maken dat inhoud en strategie dus allebei belangrijk zijn. Het één kan niet zonder het ander. Maar ja, we moesten kiezen. Dus toen dacht ik: de inhoud (onze ideeën) is al goed en is ook verankerd, bijvoorbeeld in ons verkiezingsprogramma. Waar het in de politiek juist om gaat is hoe we die goede ideeën, die inhoud, kunnen verwezenlijken. Dus hoe we draagvlak creëren, zowel politiek als maatschappelijk. En daarvoor is het allerbelangrijkste de strategie, de aanpak, het proces. Dit allemaal in een ‘split second’ denkende, voegde ik mij zaterdag bij de groep ‘proces en tactiek’. En bleef ik daar rustig staan toen de vraag werd gesteld of ik bereid zou zijn een rattenstreek uit te halen. De voorbeelden die Cock had genoemd van ‘rattenstreken’, zijn voor mij namelijk niets meer of minder dan het spelen van het politieke spel.

In mijn beleving kun je dat spel prima spelen en toch tegelijkertijd integer blijven. Dat wordt wat mij betreft in elk geval de uitdaging voor de fractie in de komende vier jaar. En als je de verdeling tussen huidige fractieleden en ‘nieuwe kandidaten’ afgelopen zaterdag zag, dan denk ik dat juist op dat gebied de fractie best nog wat versterking kan gebruiken. Want nogmaals: met die inhoud zit het – zeker ook bij de huidige fractieleden – wel goed!