Zwerfvuil

Ik werk tegenwoordig in Zoetermeer. Van het station naar kantoor is een dikke tien minuten lopen. Het is een mooie route, langs bomen, sloten en groen. Met waterhoentjes, kuifeenden, kauwtjes en nestelende meerkoeten. Waar ’s morgensvroeg de merel zingt, de tjiftjaf roept en de vink zijn slag slaat. Een aangename wandeling dus, zeker met dit weer.
Er is echter één minpuntje: zwerfvuil. Vooral in de buurt van de kantoren. Gisteren viel het me opeens op. En ik moest gelijk denken aan de bus kantoormensen die naar een park in Utrecht kwam om vuil te prikken. Natuurlijk een mooi en nuttig teamuitje, maar misschien dat het voor ‘people en planet’ zinvoller is om eens in de maand een opruimrondje te maken rond je eigen kantoor. Zeker als een deel van het vuil voor zo’n teamuitje speciaal voor de gelegenheid wordt neergelegd, maar dat is een ander verhaal waar al genoeg over is geschreven.
Misschien moet ik het eens voorstellen aan mijn nieuwe collega’s. Ik zie het wel voor me, met FNV-hesjes, prikkers en vuilniszakken. Ik loop natuurlijk wel de kans gelijk als het nieuwe groene gekkie van de groep te worden gezien. Maar aan de andere kant: een betere wereld begint dicht bij huis – of kantoor…