‘GroenLinks gaat ook meedoen in jacht op gewone Nederlander’, roepen de media vandaag. Mijn verstand stond even stil. Want hoezo gewone Nederlander? Wie zijn dat dan? En hoezo gaan wij als GroenLinks mee in dat frame?
Ik werk al ruim twintig jaar bij de vakbond en heb in die tijd veel mensen ontmoet die nu van de politiek het stempel ‘gewone Nederlander’ krijgen opgedrukt. Vakmensen, werkenden en niet-werkenden, maar allemaal mensen met een eigen verhaal.
Neem de schilder die ik op mijn spreekuur kreeg bij FNV Bouw omdat hij geen vrij kon krijgen. Hij vertelde dat zijn werk sowieso steeds meer op productiewerk ging lijken dan op vakmanschap. Dat hij pilaren in een hal moest rollen of spuiten, meters maken. Terwijl hij zijn beroep gekozen had uit liefde voor het vak. Hij liet mij foto’s zien van dingen die hij vroeger had geschilderd. Prachtig vakwerk. Iemand met zoveel kennis en vaktrots is allesbehalve gewoon.
Of de stratenmaker die genomineerd was voor de titel ‘beste leerbedrijf van het jaar’. Hij had vooral jongens in dienst die het moeilijk hadden. Die eerder van school waren gestuurd, ruzie hadden thuis, drugsproblemen hadden gehad of het om andere redenen tot dan toe niet hadden gered. Soms gebeurde het dat zo’n jongen geen zin had en in zijn nest bleef liggen. Die ging hij dan thuis ophalen. Waarom hij dat allemaal deed, vroeg ik. “Ik heb zelf vroeger in tehuizen gewoond en ik had ook iemand die in mij geloofde. Zonder hem had ik het niet gered.” Niets meer en niets minder. Allesbehalve gewoon…
Of de vrouwen van de thuiszorg die ik ontmoette in een tent op het plein in Apeldoorn. Een deel van hen was teruggezet in functie en daarmee in salaris. En ja, ze stonden vol in de actiestand. Maar uit alles wat ze zeiden, bleek dat het vooral ging om de mensen die zij bezochten. Dat ze daar te weinig tijd voor hadden, dat ze niet even een praatje konden aanknopen, dat signalen als het met iemand niet goed ging, niet meer doorkwamen. Dat vonden ze nog veel erger dan dat ze zelf met weinig meer dan een fooi werden afgescheept. Allesbehalve gewoon.
Iedereen is bijzonder
Zo kan ik nog wel even doorgaan. Dus wie is die gewone Nederlander? Die bestaat helemaal niet. Elk mens is bijzonder. Elk mens heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen drijfveer, zijn eigen angsten en zijn eigen dromen. En ja, GroenLinks moet zich inspannen om die verhalen te horen, die drijfveren te voelen, die angsten weg te nemen en die dromen te helpen waarmaken. Ook van mensen die we nu nog onvoldoende bereiken. Die Kantinetour van Jesse Klaver is op zich dus helemaal niet zo’n gek idee. Maar laten we ophouden met praten over de gewone Nederlander en met jagen op een soort die niet bestaat.