Magisch realisme

Het begon gisterochtend dus met die vogel. De rest van de dag op m’n werk verliep redelijk normaal. Maar tussen het kantoor van FNV Bouw en station Woerden liep ik ineens in een impressionistisch schilderij: rode herfstbladeren en gouden boomtoppen tegen een blauw-roze gespikkelde lucht (schapenwolkjes). In Utrecht aangekomen was de zon net onder. Tegen de bloedrode lucht zag ik een vleermuis fladderen. Ik heb drie keer met m’n ogen geknipperd, maar het was en bleef een vleermuis!

Magisch realisme, dacht ik. En dat leek me wel een mooie sfeer voor een avond waarop ons verkiezingsprogramma zou worden vastgesteld. Ik was dan ook blij met de bijval die we als commissie kregen voor het programma en met de goede aanvullingen in de (veelal door ons positief geadviseerde) amendementen die werden aangenomen. De sfeer was bovendien goed. En de motie om de preambule te schrappen, een optimistisch positief verhaal over het punt aan de einder waar we als GroenLinks naartoe willen, haalde het niet. Gelukkig, want ik denk dat je om in de realiteit te kunnen blijven knokken, in de toekomst moet blijven en durven dromen.

Helaas kwam ik op het einde van de avond in één klap weer terug in de harde werkelijkheid. De uitslag van het ledenreferendum over de kandidatenlijst werd bekend gemaakt (zie ook het blog van Jasper). Ik ben terecht gekomen op plek 11. Precies de plek die de kandidatencommissie mij – als je tussen de regels doorlas – had toebedacht. Honderd stemmen heb ik gekregen. Dat is een hele hoop en ik ben er ook best blij mee, maar stiekem had ik op een hogere plek gehoopt. Natuurlijk, het is nog niet voorbij: op 25 november wordt met stemming per plaats de lijst op de ALV definitief vastgeslted. Maar dat stelt mij voor een dilemma: ga ik op de ALV toch voor een hogere plek dan die plek 11? Tussen mij en plek 10 zitten 40 stemmen. En dat is best veel. Dus moet ik bewust proberen in te gaan tegen de mening van 22% van de leden (het percentage dat heeft gestemd in het referendum)? De ene helft van mij denkt: ben je belazerd, de leden hebben toch gesproken? De andere helft roept: ja, maar die leden hebben gekozen op grond van een erg sturend advies van de commissie, het waren bovendien lang niet álle leden (hoewel natuurlijk altijd nog meer dan op de ALV) en bovendien heeft de kiezer thuis achter de pc niet het zicht op hoe de lijst er echt uit komt te zien (wie zijn al gekozen en wie blijven er nog over). Normaal ben ik niet zo’n gespleten persoonlijkheid: ook dit is voor mij weer een nieuwe ervaring. Wat ik doe, weet ik nog niet. Dus als je tips hebt, zijn die van harte welkom…