Langs het spoor tussen Woerden en Harmelen werd ik twee keer knetterend ingehaald door een brommer. Letterlijk adembenemend! Vooral met veel warmte en weinig wind, daarin blijven die onvolledig verbrande uitlaatgassen zo lekker hangen.
Het waren zo op het oog toch gezonde Utrechtse jongens. Van die knullen waarbij je denkt: ga toch fietsen!
Mijn ietwat anarchistische inslag verzet zich tegen simpelweg verbieden. Het mooiste zou natuurlijk zijn als deze jongens door informatie en overtuigingskracht uit eigener beweging hun stinkende monster zouden laten staan. Omdat dit beter is voor milieu en medemens en waarschijnlijk ook voor henzelf. Maar voor dat gebeurt, is er heel wat fijnstof door de lucht gegaan en is mijn lichte keelpijn beslist uitgegroeid tot een chronische angina.
Toch maar een samengaan van ontmoedigende en stimulerende maatregelen dan. Bijvoorbeeld een fikse uitlaattax in combinatie met fiets- of desnoods elektrische ‘brommer’ subsidie. Hoewel, hard brommen zal ie dan niet meer, hooguit zachtjes snorren. Wel zo rustig: Fahrräder stinken nicht, sind leise…
je bent wel meteen lekker bezig op je blog!
Jeugdig enthousiasme. Zal wel weer over gaan als de nieuwigheid er af is. Of als er weer eens een échte detective op tv komt in plaats van alleen maar zomerse herhalingen…
Maar gisteren wel een herhaling van Midsommer murders die ik nog niet had gezien!