Afgelopen maandag moest ik opnieuw naar Amsterdam en dit keer had ik van te voren bedacht dat ik de metro en dus een OV-chip nodig had. Opladen blijkt ook op het station in Utrecht te kunnen. Bij de automaat die het volgens de informatiejuffrouw zou moeten kunnen, kreeg ik het niet voor elkaar. Bij het loket (maar drie wachtenden voor me en vijf loketten open) is ’t een fluitje van een cent.
En inderdaad, bij het in- en uitstappen van de metro ís het handiger dan een strippenkaart (zie reactie Margreet op blog van 8 september). Maar bij het afrekenen blijkt het ook duurder. Zelfs als je niet vergeet uit te checken. Amstel – Nieuwmarkt kost 1,07 enkele reis terwijl het daarvoor 2 strippen (96 cent) was. Toegegeven: geen representatieve steekproef. Maar het argument dat het klantvriendelijker is omdat je per kilometer betaalt, neem ik voorlopig met een korreltje zout. Dit samen met de privacyproblemen maakt mij nog steeds geen fan van de OV-chip. Natuurlijk kun je ook een anonieme kaart kopen, maar daarmee kun je straks met de trein niet met korting reizen. Dus ‘dwingen’ de OV-bedrijven je straks een kaart op naam te nemen, waarmee zij precies kunnen zien waar en hoeveel je reist. En dat willen zij dan weer gebruiken voor slimme marketing. Maar op ongevraagde mails, telefoontjes of reclamedrukwerk van het vervoersbedrijf (met ‘aanbiedingen op maat’) zit ik echt niet te wachten…